مطالعه توزیع جغرافیایی و فصلی بندپایان انگل خارجی زنبور عسل در استان آذربایجان شرقی

سودآوری پرورش زنبور عسل، ارزش غذایی، درمانی و صنعتی آن توسط انگل های خارجی به ویژه در سیستم پرورشی زنبورستان های ایران تحت تاثیر قرار می گیرد. مطالعه حاضر به منظور تعیین فراوانی، توزیع فصلی و جغرافیایی انگل های خارجی در زنبورستان های استان آذربایجان شرقی انجام شد. این مطالعه در فصول مختلف سال های 1393-1392 انجام گردید. از 960 کندو ثابت و غیرمهاجر در 146 زنبورستان از 44 روستای 12 شهرستان در شمال، مرکز و جنوب استان آذربایجان شرقی به روش تصادفی خوشه ای نمونه برداری شد. تعداد340 نمونه از زنبورهای بالغ (4/35%) و تعداد 190 نمونه نوزاد زنبور (7/19%) آلوده به جرب واروآ دستراکتور بودند. بیشترین فراوانی آلودگی زنبوران بالغ به جرب واروآ دستراکتور در فصل پائیز (5/54%) و کمترین فراوانی آلودگی در فصل بهار (8/25%) بود. بیشترین و کمترین فراوانی آلودگی نوزاد زنبور به ترتیب در فصل بهار (37%) و زمستان (2%) بود. در بررسی منطقه ای، بیشترین آلودگی زنبور بالغ و نوزاد به جرب واروآ دستراکتور به ترتیب 2/41% و 6/25% در شمال استان آذربایجان شرقی و کمترین آلودگی زنبور بالغ و نوزاد به واروا دستراکتور به ترتیب 5/31% و 6/15% در جنوب استان بود. آلودگی جرب آکاراپیس وودی و مگس برولا سکا در زنبورستان های تحت مطالعه مطرح نبود. نتایج این تحقیق بیانگر حضور فعال آلودگی جرب واروآ دستراکتور در اغلب کندوهای زنبورستان های تابعه شهرستان های مختلف استان آذربایجان شرقی بود که از نظر اقتصادی حائز اهمیت است.